Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies klikając przycisk Ustawienia. Aby dowiedzieć się więcej zachęcamy do zapoznania się z Polityką Cookies oraz Polityką Prywatności.
Ustawienia

Szanujemy Twoją prywatność. Możesz zmienić ustawienia cookies lub zaakceptować je wszystkie. W dowolnym momencie możesz dokonać zmiany swoich ustawień.

Niezbędne pliki cookies służą do prawidłowego funkcjonowania strony internetowej i umożliwiają Ci komfortowe korzystanie z oferowanych przez nas usług.

Pliki cookies odpowiadają na podejmowane przez Ciebie działania w celu m.in. dostosowania Twoich ustawień preferencji prywatności, logowania czy wypełniania formularzy. Dzięki plikom cookies strona, z której korzystasz, może działać bez zakłóceń.

Więcej

Tego typu pliki cookies umożliwiają stronie internetowej zapamiętanie wprowadzonych przez Ciebie ustawień oraz personalizację określonych funkcjonalności czy prezentowanych treści.

Dzięki tym plikom cookies możemy zapewnić Ci większy komfort korzystania z funkcjonalności naszej strony poprzez dopasowanie jej do Twoich indywidualnych preferencji. Wyrażenie zgody na funkcjonalne i personalizacyjne pliki cookies gwarantuje dostępność większej ilości funkcji na stronie.

Więcej

Analityczne pliki cookies pomagają nam rozwijać się i dostosowywać do Twoich potrzeb.

Cookies analityczne pozwalają na uzyskanie informacji w zakresie wykorzystywania witryny internetowej, miejsca oraz częstotliwości, z jaką odwiedzane są nasze serwisy www. Dane pozwalają nam na ocenę naszych serwisów internetowych pod względem ich popularności wśród użytkowników. Zgromadzone informacje są przetwarzane w formie zanonimizowanej. Wyrażenie zgody na analityczne pliki cookies gwarantuje dostępność wszystkich funkcjonalności.

Więcej

Dzięki reklamowym plikom cookies prezentujemy Ci najciekawsze informacje i aktualności na stronach naszych partnerów.

Promocyjne pliki cookies służą do prezentowania Ci naszych komunikatów na podstawie analizy Twoich upodobań oraz Twoich zwyczajów dotyczących przeglądanej witryny internetowej. Treści promocyjne mogą pojawić się na stronach podmiotów trzecich lub firm będących naszymi partnerami oraz innych dostawców usług. Firmy te działają w charakterze pośredników prezentujących nasze treści w postaci wiadomości, ofert, komunikatów mediów społecznościowych.

Więcej

Ujście

Panorama UjścieOkolice Ujścia zamieszkane były już kilka tysięcy lat temu. Świadczą o tym zarówno prowadzone tu kilkakrotnie badania archeologiczne, jak i zdjęcia satelitarne wykonane w latach 90.
Dawne bogactwo okolicznej przyrody i wspaniałe położenie zostało na trwałe zapisane w symbole miasta: nazwę i herb.
Nazwa Ujście wywodzi się z połączenia rzek: to tu Gwda wpada do Noteci.
W herbie miasta natomiast uwieczniono czerwoną głowę jelenia na tle srebrnej (białej) tarczy.
Historia Ujścia nierozerwalnie łączy się z historią Polski. Pierwsze wzmianki o Ujściu znajdują się w najstarszej polskiej kronice Galla Anonima, żyjącego na przełomie XI-XII w. Możliwa do odtworzenia historia miasta zaczyna się od czasów króla Bolesława Chrobrego, który uczynił z istniejącego już grodu twierdzę na granicy z wrogiem plemionami Pomorza. Wokół Ujścia zaczęły wtedy powstawać wsie służebne.

Ciężkie walki
o Ujście toczył z Pomorzanami Bolesław Krzywousty. W 1108 r. książę pomorski Gniewomir, lennik polski, napadł na Ujście i po krwawych walkach zdobył twierdzę. Jednak jeszcze w tym samym roku król Bolesław odbił ją, a uciekający ze swym wojskiem Gniewomir zginął w bitwie pod Wieleniem. W następnych latach Bolesław Krzywousty podejmował z Ujścia liczne wyprawy przeciw pogańskim ludom Pomorza, by nawrócić je na chrześcijaństwo. Takie też było zadanie, skierowanego przez króla na Pomorze, biskupa Ottona z Brambergu, którego wyprawa wiodła z Gniezna przez Ujście. Podobizna Ottona z Brambergu, dzisiejszego świętego, została uwieczniona w lewym witrażu prezbiterium ujskiego kościoła parafialnego.

Po śmierci Krzywoustego w 1138 r. zmalało znaczenie ujskiego grodu. Zaczął się okres dzielnicowego rozbicia Polski spowodowany testamentem króla. Był to czas nieustannych walk o ziemię i władzę między książętami dzielnicowymi. W 1223 r. Ujście zostało zdobyte przez księcia Władysława Odonica i aż do jego śmierci w 1289 r. stało się stolicą księstwa, w granicach którego leżało początkowo nawet Gniezno. Właśnie do Gniezna, przez Ujście podążało wówczas wielu pielgrzymów do grobu św. Wojciecha.

Stary RynekOd 1225 r. przez ponad sto lat Ujście było również kasztelanią. Kasztelan urzędował na odbudowanym ujskim zamku, który stał na dzisiejszym Starym Rynku (wówczas: Górze Zamkowej). Jan Długosz, pod datą 1249, wspomina ów zamek. Został on rozbudowany przez Kazimierza Wielkiego, jednak na skutek późniejszych wojen i pożarów - podupadł i został rozebrany przez Prusaków w roku 1773. Pierwszym znanym kasztelanem ujskim był Olbracht, który objął swój urząd ok. 1227 r. W drugiej połowie XIV wieku Ujście stało się przejściowo własnością niemieckiej rodziny Wedlów.
Fryderyk von Wedel używał w 1376 r. tytułu pan na Ujściu. Poza tym krótkim okresem Ujście, wraz z okolicznymi wsiami i folwarkami, zawsze było własnością królewską. Do starostwa ujskiego należały w XV w. wsie: Chrustowe, Nowa Wieś, Smiłowo, Zelgniewo i Rataje.

W XVI w. starostwo objął w dzierżawę ród Górków. Ukoronowaniem dużego znaczenia Ujścia było nadanie mu 24 czerwca 1413 r. przez króla Władysława Jagiełłę praw magdeburskich. Prawa miejskie potwierdzane były w następnych wiekach: w 1576 r. przez króla Stefana Batorego, a w 1650 r. przez króla Jana Kazimierza.

W 1655 r. zwołano do Ujścia pospolite ruszenie szlachty wielkopolskiej, gdyż do granicy zbliżały się wojska szwedzkie. Miasto, z uwagi na swe naturalne warunki, miało być generalnym punktem obrony. Niestety, w wyniku haniebnej zdrady wojewody poznańskiego K. Opalińskiego i wojewody kaliskiego K. Grudzińskiego, 15-tysięczna armia nie podjęła walki, oddając najeźdźcom Wielkopolskę. Wkrótce cały kraj zalany został przez wojska szwedzkie. Ujską klęskę opisał Henryk Sienkiewicz w „Potopie".
W 1662 r. król Jan Kazimierz nadał miastu przywilej powołujący do życia Bractwo Strzeleckie Tarczowe , nazwane później Bractwem Kurkowym. Nie było to jednak pierwsze stowarzyszenie w Ujściu, bowiem już w 1596 r. powstał tu Cech Piwowarów. W tym czasie Ujście słynęło z produkcji znakomitego piwa. Oprócz przetaczających się przez Ujście wojen, nieszczęściem dla miasta były wielkie pożary. Zniszczyły one miasto wiatach: 1637 (spłonął wtedy kościół zbudowany w 1510 r.), 1755 (spłonął kościół z 1641 r.), 1782 (spłonął dokument potwierdzający prawa miejskie), 1813 i 1834 r.

W granicach starostwa ujskiego, jak podano w jednym ze źródeł, w marnej naówczas mieścinie Pile urodził się w 1755 r. Stanisław Staszic - duchowy przywódca posłów i senatorów Sejmu Wielkiego, który 3 maja 1791 r. uchwalił pierwszą w Europie konstytucję. Niestety to doniosłe wydarzenie nie zapobiegło kolejnym rozbiorom Polski.
Ujście, już po pierwszym rozbiorze w 1772 r., wbrew postanowieniom traktatu rozbiorowego, zostało w 1773 r. włączone do zaboru pruskiego. Do miasta zaczęła napływać ludność niemiecka. Polacy dostali się pod silny wpływ kultury zaborcy. Wielu ujścian nie mogło pogodzić się z utratą niepodległości i germanizacją. Wielu zbrojnie walczyło o niepodległość, uczestnicząc w wielkopolskiej Wiośnie Ludów (1848 r.), w powstaniu styczniowym (1863 r.) i powstaniu wielkopolskim (1918 - 1919). Do najgorliwszych obrońców polskości należała rodzina Zochów i Konstanty Zeidler występujący m.in. przeciw nauczaniu dzieci polskich religii po niemiecku.

W granice odrodzonej Polski Ujście zostało włączone 19 stycznia 1920 r. Niestety, dotyczyło to tylko części miasta leżącej na południe od Noteci i Gwdy. Po odzyskaniu niepodległości jedną z pierwszych decyzji władz Ujścia było nazwanie głównej ulicy miasta imieniem Stanisława Staszica. Okres zaborów był jednak dla Ujścia również czasem ważnych inwestycji gospodarczych.
W 1809 r. niemiecki przemysłowiec Bei Mansch założył hutę szkła, która do dzisiaj odgrywa ważną rolę w mieście. W latach 1891 - 1897 uregulowano (wyprostowano) bieg Noteci i zmeliorowano łąki. Około 1911 r. zbudowano linię kolejową: Piła - Czarnków. W latach 1934 - 1936 Niemcy wybudowali kanał i port rzeczny po swojej stronie Ujścia.

Na przełomie XIX i XX w. proboszczem ujskiej parafii został ks. Franciszek Renkawitz. Jego staraniem, w latach 1893 - 1908 wybudowano Kalwarię Ujską, a w latach 1905 - 1906 kościół parafialny, który do dzisiaj jest najokazalszą budowlą w mieście.

II wojna światowa i okupacja hitlerowska, obok ogromnych nieszczęść ludzkich, doprowadziła w Ujściu do zburzenia stacji drogi krzyżowej na Kalwarii. 27 stycznia 1945 r. zakończyła się okupacja, do miasta wkroczyły oddziały Armii Czerwonej.

W 1963 r. mieszkańcy uroczyście obchodzili 550 rocznicę nadania praw miejskich, podobnie jak w 1988 r., kiedy obchodzono 575-lecie miasta. W roku 2013 odbyły się uroczystości związane z 600-leciem miasta. Od 1993 r. - corocznie - w czerwcu , na pamiątkę nadania praw miejskich, obchodzone są Dni Ujścia.

Miasto Ujście liczą ok. 3271 mieszkańców.

Od listopada 1996 r. Ujście należy do Kapituły Najstarszych Miast i Miejscowości w Polsce.
DO GÓRY
Włącz powiadomienia WebPush
Dziękujemy, teraz zawsze będziesz na bieżąco!
Przeglądasz tę stronę w trybie offline.
Przeglądasz tę stronę w trybie online.